از حدود دو، سه سال پیش بارها شاهد رفتارها و برخوردهای عجیب و غریب با نویسندهها بوده ام، اشتباه نکنید منظورم برخوردهای سیاسی نیست. چند سال است که نمایشگاه کتاب تهران از فضای خالص فرهنگی و معتدلش فاصله گرفته و بیشتر عرصه تندروی های فکری گروهی خاص از جامعه شده است.
به گزارش آکاایران: باز هم تاکید می کنم که منظور من هیچ جناح یا گروه سیاسی خاصی نیست و قصد ندارم کسی را تائید یا رد کنم و فقط می خواهم بگویم نمایشگاه کتاب به عنوان یک فرصت مغتنم و یک رویداد بزرگ فرهنگی نباید جایی برای چنین برخوردها و رفتارهای افراطی باشد.
نمایشگاه کتاب جایی است که باید قدرت گفتن، نوشتن و در کل گفت و گو را به نمایش درآوریم، فرصتی برای درک یکدیگر و این اتفاقی است که دست کم در سال های اخیر کمتر در آن رخ می دهد.نمایشگاه کتاب که رخداد بزرگ فرهنگی کشور ماست باید محیطی شاد و جذاب برای جوانان داشته باشد تا از این طریق سرانه مطالعه و میزان خرید کتاب افزایش پیدا کند. نویسندگان جوان باید با مخاطبان خود ارتباط مستقیم داشته باشند.
اگر بخواهم برای شما به خاطرهای اشاره کنم یکی از خاطرات شیرین من از نمایشگاه به زمانی بازمیگردد که برای کتاب ماه، هفت روز در غرفه ناشرم حاضر شدم و با مخاطبانم رودررو ارتباط برقرار کردم. برخورد با مخاطب حرفهای کتاب برایم بسیار جذاب است، زیرا با مخاطبی مواجه میشویم که به اندازه خواندن کتاب لحظههایش را با تو شریک شده است. به نظر من نویسندگی جذاب تر از بازیگری است، بخصوص در حوزه ادبیات خیلی خوب است.